De schilderijen en lino’s van Sedje Hémon zijn weergegeven in het twee dimensionale vlak. Men zou kunnen zeggen dat dit de basis is om te komen tot de methodiek om vanuit het vlak muziek te kunnen lezen en te kunnen horen.
In 2007 is deze basis verder ontwikkeld tot een uniek drie dimensionale virtuele wereld.
In deze virtuele wereld kan men haar schilderijen en lino’s als het ware binnen stappen. Het samenstel van lijnen kan als zodanig telkens vanuit een andere hoek worden beschouwd.
Tijdens de uitvoering van “Hidden Agreements” kon men dit ervaren. De maker hiervan, te weten Andrius Arutiunian, heeft niet alleen de muziek gecomponeerd, doch evenzo zeer verrassende effecten weten te creëren in virtuele zin.
In dit verband verdient het Ensemble Modelo62 evenzo een groot compliment. Na vele maanden van voorbereiding heeft dit Ensemble de uitvoering van “Hidden Agreements” op een zeer hoog niveau weten te brengen en daarmee tot een groot succes.
Speelsheid en vervreemding van de “normale” omgeving fungeren als centrale thema’s.
De ontdekkingstocht is nog maar nauwelijks begonnen…….
Het werk van Andrius Arutiunian (uitgevoerd door het Ensemble Module62) is inmiddels terug te vinden in diverse filmpjes op “Youtube”.
Zo kunt u daar ondermeer het volgende zien:
Deserted Steps – Andrius Arutiunian [performed by Ensemble Modelo62]
In 2007, Dutch artist and composer Sedje Hémon launched a virtual museum of her work. It was built inside of the early-virtual reality platform Active Worlds. This platform allowed its users to freely navigate and build near-infinite space, while socializing with each other. In Hémon’s virtual museum, one could enter her paintings and explore them in a three-dimensional way. Though the museum went offline in 2011, I recovered it to be used as part of the live score in this piece.
Discovering the Active Worlds platform, I was struck by its early-internet aesthetics as well as the vastness of its digital landscapes. Strolling through endless digital worlds in Active Worlds that were once filled people and voices (and now are abandoned digital deserts), I couldn’t help to wonder what happens to the forgotten virtual spaces. I also noticed that all the worlds (of which there are many) are filled with digital graffiti – short inscriptions left by people on the walls of the sites they built and took care of. These traces in their simplicity and poetics, reminded me of the cave drawings, especially in their function – to leave a mark in a new and uninhabited world.
Parts 1&3 of my piece use the video and graffiti material from various two-decade-old worlds at the Active Worlds, reimagining this abandoned space still being roamed by its decaying AI and the last remaining users. The second part of the piece opens up with the conductor entering the VR museum of Sedje Hémon and exploring its spaces live on stage. Using a Max/MSP patch, the conductor is navigating the space with the help of a game controller. The musicians follow an intricate system of cues and signs, and sonify the VR museum as the conductors navigates its quiet chambers. The original Sedje Hémon’s VR museum was relaunched with the help of Yiannis Tsirikoglou and is available for visiting via the Active Worlds client.